ما در شهری زندگی می کنیم که روزی موسوم به عروس شهر های خاورمیانه و هزاران القاب و عناوینی از این دست بود.القاب و صفاتی که امروزه تنها در کتب قدیمی و م
مسجدسلیمان امروزه به عنوان یکی از شهرهای ژئوپولیتیک و همچنین یکی از شریانهای اقتصاد ایران زمین ، با مشکلاتی دست و پنجه نرم می کند که به گمان ما شایسته چنین شهری نمی باشد لیک گذشته از جستجوی علت چنین مشکلاتی و کنکاش پیرامون مسائل مختلف مربوط به آن ، نکته ی مهم درک عینیت وجود چنین مشکلاتی است که باید هر شهروند مسجدسلیمانی بدانها آگاه و عالم باشد تا بتواند همپای مسئولین گره از بند آنها بگشاید.
بالیدن به گذشته ها و اینک چه بوده ایم ، نه تنها مشکلی از مشکلات این شهر حل نمی کند بلکه در مواردی حرکت و جهش های رو به آینده را نیز دچار نقصان می سازد و بهتر آن است که برای پیشرفت و ترقی مسجدسلیمان امروز همه دستهای یکدیگر را در زمان حال به گرمی بفشاریم و جهت گیری های خود را در مسیری درست و رو به آینده میسر و ممکن می سازیم.
بحث اصلی این مقال بر سر این است که هر شهروند مسجدسلیمانی بنا بر مسئولیت و البته حق شهروند مسجدسلیمانی بودن خود باید بتواند به رشد و شکوفایی شهرش کمک کند و در این میان روی سخن بیشتر متوجه کسانی است که مسائلی از این دست را جزئی از دغدغه خود می دانند و مطابق با آن عمل می کنند.
بنابراین نکته ای که باید مردم مسجدسلیمان به آن اهتمام همه جانبه ای داشته باشند و تبدیل به دل مشغولی فکری آنان شود ، خواست و اراده راسخ و راستین آنان در معاضدت به یکدیگر و همیاری و همکاری بیشتربا مسئولین در جهت پیشرفت و ترقی شهرشان می باشد و تا زمانی که چنین امری تحقق نیابد هر مسئولی هرچند هم مدیر و مدبر و دلسوز و کاردان باشد امید به موفقیت و تاثیر اقدامات او کمرنگ جلوه می نماید .
فلذا لازم است همگی بدانیم شهری که در آن زندگی می کنیم که پدرانمان در آن زندگی می کردند و که فرزندانمان باید در آن زندگی کنند ، تحصیل نمایند و امید به آینده داشته باشند جز به اراده صادقانه و جز به تلاش حقیقی ما ماشین توسعه و حرکتش راه نخواهد افتاد و همه باید در این خصوص رشادت و مجاهدت نمایند .
اما به راستی شهروندان چگونه می توانند به امر پیشرفت و توسعه ی شهرشان کمک کنند ؟ آیا باید چنین امری از جانب مسئولین بدانها گوشزد شود ؟ آیا آنها باید چنین مسئولیتی برای خود قایل باشند ؟ آیا این موضوع نیاز به یک بستر سازی فرهنگی مدیریت شده ای ندارد ؟
شکی نیست که برای موفقیت در این عرصه وبه حرکت در آوردن اراده ی مردمی در این خصوص نیاز به فرهنگ سازی عالمانه و عامدانه ای احساس می شود و این نیاز امروزه بیش از هر زمان دیگری در پی تحمیل کردن خود است و در این مورد مسئولیت اصلی به دوش مسئولین مختلف و افراد صاحب فکر و روشنفکران مسجدسلیمانی است و آنها باید کمال اهتمام و التفات خود را در این مسیر پیش گیرند تا آحاد مردم امر پیشرفت و ترقی شهرشان را ملکه ذهن خود سازند و همگام با مسئولین نسبت به این مسئله حیاتی حساسیت ورزند و البته مردم خود نیز می توانند با تشکیل شوراهای محلی (درمکانهایی مانند مساجد) متشکل از افراد تحصیل کرده و با ایمان در قالب قوانین موجود به مسئولین مدد رسانند.
به عنوان مثال اگر شهرداری برای ساخت مسکن مسکونی در محله ای و به دلیل اخلال در نظام بافت شهری مجوز صادر نمی کند همه باید لزوم و وجوب چنین امری را درک کنند و هر کدام از آنها خود تبدیل به مجری قانون شوند تا قانون مداری تبدیل به ارزشی فرهنگی و مورد احترام همه شود .
بدون شک اگر چنین خواست و دغدغه ای در اکثریت مردم برای پیشرفت و ترقی شهرشان در همه ابعاد و زمینه ها شکل بگیرد کما اینکه ما معتقدیم چنین حرکتی آغاز شده است سرانجامی غرور آفرین و موفقیتی بزرگ نصیب همه ی ما خواهد شد و موید این مطلب ذکر این نکته است که امروزه مردم مسجدسلیمان به ویژه جوانان آگاه و دلسوز مسجدسلیمانی بیش از هر زمان دیگری و بر خلاف عده ای محدود که تا صدای خش خش ریالهایی چند را در جیب خود شنیدند بار سفر بستند و مسجدسلیمان را با همه ی دل تنگیهایش به حال خود رها کردند با عزمی راسخ و اراده ای پولادین در حل و رفع کردن مشکلات مردمشان از هیچ کوششی مضایقه نمی کنند و همه از هر قوم و طایفه ای دستان یکدیگر را در رقم زدن آینده ای بهتر برای خود و فرزندانشان به گرمی می فشارند.
سرانجام اینکه اگر هر شهروند مسجدسلیمانی به تاثیر نقش خود و چگونگی ایفای آن در قالب مشارکتهای دسته جمعی و گروهی بیش از پیش آگاهی یابد و آگاهی خود را به میدان عمل کشاند اراده ی همه جانبه شکل خواهد گرفت که مسجدسلیمان را به مرتبه ای که شایسته آن است خواهد رساند .
مرحوم یاسین بهادری بیرگانی
نظرات
بله شما درست میفرمایید ولی مشکل اینجاست آنهایی ساکن شهر هستند خود تلاش برای بهبود این شهر نمی کنند و به همین که هست راضی هستند.