معرفی کتاب «تاریخچه تقریبا همه چیز»

همه آن چیزهایی که جرأت پرسیدنش را نداشتید.
نویسنده کتاب بیل برایسون در این کتاب، درباره موضوعاتی گوناگون از مهبانگ گرفته تا مکانیک کوانتوم و از تکامل تا زمین شناسی به بحث می پردازد. او در کتابش از طریق ماجراهای کاشفان و دانشمندان موضوعات علمی را به بحث می گذارد. او در این کتاب سعی می کند برخلاف کتابهای درسی، که به نظر او شوقی برای دانستن در خوانندگان برنمی انگیزند،(چرا که هیچ گاه به چراها، چگونه ها و چه هنگام ها در مورد اکتشافات علمی نمی پردازند،) موضوعات علمی را به شکلی جذاب ارائه دهد.
او با توجه به تجربه زندگی خودش که کتاب علمی درسی در دوران تحصیل باعث دلزدگی اش شده بود و تازه سال ها بعد بود که متوجه شد چقدر در مورد علم کم می داند، از زاویه ای منحصر به فرد که در بسیاری از کتاب های علمی دیده نمی شود موضوعات را از طریق توضیحات ساده، گفت وگوهای سرگرم کننده و حقایق جالب توجه به بحث می گذارد. کتاب برایسون با استقبال خوبی از سوی خوانندگان و منتقدان روبه رو شد و چندین جایزه از جمله جایزه مهم آونتیس برای بهترین کتاب علمی عمومی و نیز جایزه دکارت اتحادیه اروپا برای ارتباط علمی را دریافت کرد.

جان والر پژوهشگر بنیاد ولکام- تراست در تاریخ پزشکی و نویسنده کتاب «علم باورنکردنی: حقیقت و خیال در تاریخ اکتشافات علمی» در روزنامه گاردین این کتاب را مرور کرده است. نوشته او را در زیر می آوریم:

برایسون این عقیده را معکوس می کند و نه پیام، بلکه پیام رسان را مقصر قلمداد می کند. به عقیده او اغلب کتاب های علمی طبیعت را به صورتی بی رمز و راز ارائه می دهند، اما او بر خلاف کیتس اعتقاد ندارد که چنین کاری ضروری است. شاید ما در جوامعی زندگی کنیم که کمتر آمادگی پذیرفتن رازها را داشته باشیم، اما شکوهمندی طبیعت بر جای خود می ماند. برایسون، در موافقت با استدلال ریچارد داوکینز اصرار می کند که نتایج بررسی های علمی می تواند شگفتی آفرین باشد و اغلب نیز اینگونه است. شگرد کار این است که به طریقی در مورد موضوعات علمی بنویسیم که آنها را قابل فهم سازد، بدون اینکه شگفت انگیزی طبیعت از دست برود. برایسون درسی را در اینکه چگونه باید این کار را انجام داد به ما می دهد.
نثر او درست همانی است که انتظار می رود؛ پرانرژی، شگفت انگیز، خودمانی و طنزآمیز.