برای دیدن تصویر در اندازه واقعی کلیک کنید دا بیو بالا سُرم بینی جمالم تش وَنده گوشه دلم نمنده حالم ندونم جنگ شیمبارکی ناها
برای دیدن تصویر در اندازه واقعی کلیک کنید
دا بیو بالا سُرم بینی جمالم تش وَنده گوشه دلم نمنده حالم
شیمبار ( شیرین بهار ) دشت و شطی که در نوع خود کم نظیر است . این دشت به علت طبیعتی خرم و زیبا و سرسبز با انواع درختان و گیاهان یکی از زیباترین جاهای دیدنی اندیکا مسجد سلیمان می باشد . این دشت در ۴۵ کیلومتری اندیکا( قلعه خواجه ) و ۱۰۰ کیلومتری مسجد سلیمان و ۲۲۵ کیلومتری اهواز و از طرف چهارمحال در ۱۰۸ کیلو متری چمن گلی مرکز بازفت و ۲۶۰ کیلومتری شهرکرد قرار دارد . طول دشت حدود ۹ کیلومتر و عرض آن در برخی نقاط به ۲۰۰ متری و در جایی تا دو کیلومتری کشیده شده است .
دشت شیمبار در پائین ترین نقطه و دامنه کوه دلا قرار دارد و شامل تنگ سو ( تنگستان ) پل نگین (خدا آفرید) ، گذرگاه امام زاده صالح ابراهیم می باشد . زیبایی این دشت موقعی چشم و دل انسان را به خود جلب می کند که از ارتفاعات تاراز و یا از بالای کوه دلا به تماشای آن بنشیند . وقتی از ارتفاعات بالا به این دشت و شط نگاه می کنی ان را مانند یک چمن زیبا و یک دست مانند چمن زمین فوتبال مشاهده خواهی کرد در صورتیکه وقتی به دشت نزدیک می شوی شاهد ارتفاع برخی از درختان این دشت که بیش از سه متر ارتفاع دارند می شوی درختان گوناگونی از جمله بلوط ، رز ، انار ، بادام وحشی ، تمشک ، بید و … در این دشت روئیده و قد بلند کرده اند ریشه ی این درختان در برخی از جاها آنچنان در هم تنیده شده است که هر کس قادر به عبور در این شط نخواهد بود .
جاری بودن شط شیمبار دراین شط زیبایی آن را دو چندان کرده و وجود چشمه های گوناگونی در اطراف آن چشم هر رهگذری را به خود جلب می کند وجود پل خدا آفرید بر روی رود شیمبار یکی از شگفت انگیز ترین عجایب است که بطور طبیعی بر روی این رود بسته شده است و زمانی محل گذر و عبور ایل و عشایر بوده که هم اکنون پل نگین در جوار آن بر روی رود ساخته شده است رود شیمبار پس از پیوستن به رود بازفت وارد رود کارون می شود .
زیبایی و طبیعت بسیار خرم و بکر و نادر شیمبار در نوع خود کم نظیر است و داشتن مناظر طبیعی و داشتن آب و هوای مناسب باعث شده که این منطقه به یک منطقه توریستی تبدیل شود همانطوری که در دامنه ی کوه و نزدیک پل نگین مشغول ساختن جایگاه توریستی جهت استراحت مسافران و گردشگران هستند . وجود درختان و درختچه های متراکم و جاری بودن شط عبور انسان را در زمستان در این شط غیر ممکن ساخته است . اطراف شط و دشت شیمبار کوه های سر به فلک کشیده از جمله کوه تاراز ، منار ، کوه دلا ، سفیدکوه قرار گرفته است در این منطقه بخصوص در بین درختان شط جانوران زیادی زندگی می کنند .
وجود کتیبه ها و آثار باستانی خبر از قدمت این منطقه می دهد . که قدمت آن به دوره ی اشکانیان بر می گردد ازلحاظ آثار تاریخی می توان به وجود نقش برجسته های تنگ بتا ، تنگستان اشاره کرد . این سنگ نگاره ها بر سینه کوه کنده کاری شده اند از آثار این سنگ ها می توان گفت که همزمان با دوره ی اشکانیان و مربوط هستند . وجود انواع بردگوری ( استودان ) که خود داستانی از وجود این سنگ دارد . و شاید قبلا ً مردگان را دراین سنگها قرار می دادند حکایت دارد و شاید هم افراد کهن سال و ناتوان ایل را در بردگوری (استودان) همراه آب و غذا می گذاشتند تا ایل از ییلاق برگردد ، باشد .
در تنگ بتا دوازده نقش انسان است . که در دو مجلس طراحی شده است . بر سر دو نفر آنها تاج مانندی نهاده شده که این دو نفر را از بقیه ممتاز و جدا می سازد .
و به نظر می رسد که ملکه و همسر شاه باشند ، تن پوش افراد دیگر نشان از افراد دیگر درباری شاه می دهد که مربط به دوره ی اشکانیان باشد . حالت افراد خود نشان از انجام حالت مراسم مذهبی می دهد که مشغول انجام مراسم هستند .
درباره ی سنگ نگاره ها و نقش کنده کاری بر روی سنگ های تنگ بتا و تنگستان آقای سید محمد علی شوشتری در تاریخ جغرافیا خوزستان توضیح داده اند .
وجود شیرهای سنگی بر روی قبرهای منطقه زاووت و چلو ، زادگاه عبد محمد للری ، بغیه امام زاده صالح ابراهیم ، تپه های باستانی ، نقش های برجسته نشان از تاریخی بودن و قدمت این منطقه در دوران اشکانیان می دهد . در دشت شیمبار و اطراف آن قلعه هایی هم چون ، قلعه کله قندی ، قعله آهنگری ، قلعه دز و راز ( درمنا ) وجود دارد . تمام این آثار تاریخی ، کوه های بلند ، چشمه های جوشان و درختان گونان ، گیاهان و بوته های رنگارنگ باعث شده که افراد زیادی در تمام فصول سال به این منطقه سفر کنند و از نزدیک شاهد زیبایی این منطقه باشند . از صنایع دستی و سوغات شیمبار می توان قالی بافی ، گلیم بافی ، جاجیم بافی ، لت سیاه چادر لباس محلی ، لجک و همچنین مواد غذایی روغن ، دوغ و کره ، نان محلی نام برد . جمعیت این منطقه متغیر است و بیشتر افراد این منطقه کوچنده هستند .
اگر تصمیم دارید به شیرین بهار ( شیمبار ) سفر کنید سعی کنید در فصل بهار اواخر فروردین یا اوایل اردیبهشت به آنجا سفر کنید تا هیچ وقت منظره ها و طبیعت بکر و گلهای شقایق این منطقه را فراموش نکنید حتما ً به شیمبار سفر کنید . حتما ً لذت خواهید برد .
نظرات
گامشیون بار گُنین برنج و گِندی برینسون شیمبار خراوسی خرج اُردی