تنها یک روز در عصر هزاره ها پیراهن تابستانیم را در باران می پوشم و می روم آنجا که خودم باشم بی هیچ اعتراضی شکل مادر نخواهم خندید جا پای پدر ن
زمان مطالعه: < 1 دقیقه
تنها یک روز
در عصر هزاره ها
پیراهن تابستانیم را در باران می پوشم
و می روم
آنجا که خودم باشم
بی هیچ اعتراضی
شکل مادر نخواهم خندید
جا پای پدر نخواهم گذاشت
رسم برادر نخواهم آموخت
وصف خواهر نخواهم کرد
درس استاد نخواهم آموخت
زن نمونه نخواهم شد
و هیچ قانونی را
به رسمیت نخواهم شناخت
تنها همان یک روز
خودم خواهم شد
در تیمارستان اسودگی
اینجا همه همرنگ منند
خودشانند.
نجف پور 93/10/9
نظرات