توبزون ………… ودره جن دینه-علی عظیمی کیا

نفت در مسجدسلیمان تازه متولد شده بود.این کودک سیه چرده وبد بو اوضاع خاورمیانه وشهر ها وروستا های ایران را دگرگون کرد توبزون هم متحول شد وچاه های نفت یکی پس از دیگری در کالبد گچی وگرم توبزون حفاری می شدند اهالی تویزون در جستجوی کار که فقط کارگری بود به شهر روی اوردند وتنها مکان مهم برای کار (ورک شاپ)یا بقول خودمان (ورک شاه )بود عده ای از اهالی سپیده دمروستا را ترک می کردند برای کار به ورک شاه می رفتند ساعت نبود که زمان محاسبه کنند شرکت سوت بزرگی را به صدا در می اورد که بعد از سوت سوم یا بقول لری شیت سوم باید همه در محل کار حاضر باشند .
اهالی توبزون خروس اول پیاده براه می افتادند وباید کوه به کوه ودره به دره از میان بر ها بگذرند تا به ورک شاپ برسند در میان دره ها وکوه ها محلی مخوف وجود داشت که گذشته گان ان را دره جن دین نامگذاری کرده بودند هر کس از انجا می گذشت وسر وصدا ها را می شنید بی اختیار لرزه بر اندامش می افتاد
واز ترس جن ها صلوات می فرستادند وبسم اله می گفتند وگاهی می دویدند که جن ها انها را نگیرند وشاید برای ارامش خود چوب دستی را همراه خودمی بردند عابرین روستایی سعی می کردند برای رهایی از کابوس اجنه دستجمعی دره جن دینه را بگذرند مردم عوام این سر وصدا ها را که گاهی شبیه صدای عروسی پایکوبی بود واز ارتفاعات شنیده می شد وحشت داشتند .
بعد ها که مردم با سواد شدند ومطالعه کردند متوجه شدند این جریان وشدت باد است که به ارتفاعات وصخره های بلند می خورد وبر میگرددوزوزه می کشد وگاهی انعکاس صدای مردمی است که در شهر زندگی می کنند .وهمین عامل وحشت بوده که انها به جن ها نسبت می دادند
واکنون که سالها از ان روزگاران می گذردهنوز دره جن دینه به همان نام خوانده می شود وشاید شما هم اگر از دره جن دینه بگذرید صدای عروسی وپایکوبی جن ها ی بخت برگشه را بشنوید …..

علی عظیمی کیا